صداگیری درب های اکوستیک

پشم سنگ

یکی از مناسب ترین مواد در عایق سازی، پشم سنگ میباشد چرا که پشم سنگ با قابلیت جذب ارتعاشات صوتی  به خود، مانع بسیار خوبی در مقابل امواج صوتی میباشد. همچنین پشم سنگ به دلیل طبیعی بودن، جزو مواد سازگار با محیط زیست محسوب میشود. پشم سنگ نوعی پشم معدنی است که از سنگ های آتش فشانی به دست می آید. این سنگ های آتش فشانی را وارد کوره می کنند و دمای کوره را تا 1650 درجه سانتی گراد بالا می برند. سپس با سرعت بسیار زیادی آن را چرخانده که رشته های طولانی به شکل الیاف به دست می آید. پشم سنگ در مواقعی برای صداگیری درب آکوستیک به کار می رود که ساخت درب های ضد صدای لمسه امکان پذیر نباشد.

مزایای استفاده از پشم سنگ برای صداگیری درب آکوستیک

• عایق حرارتی است.
• در برابر آتش مقاوم است.
• سازگار با محیط زیست است.
• کار با آن آسان است.
• با انواع مختلف سطوح سازگار است.

چرم (لمسه کاری)

استفاده از چرم و لمسه از رایج ترین راه ها برای صداگیری درب آکوستیک می باشد. درب های ساختمانی عمدتا یا از جنس چوب هستند و یا ام دی اف که یکی از مزیت های چوب نسبت به ام دی اف، عایق بودن بیشتر در برابر صدا است. اما این به این معنا نیست که هیچ صدایی از درب های تمام چوب رد نمی شود. پس با یک لایه چرم بر روی درب، صداگیری درب آکوستیک انجام می شود. با چرم کوبی بر روی درب که به لمسه کاری نیز معروف است، میتوان تا حدی از نفوذ صدا جلوگیری کرد. این تکنیک در ساخت درب های آکوستیک مورد استفاده در استودیو ها و اتاق های کنفرانس کاربرد دارد.

سرب

توانایی جلوگیری از نفوذ صدا در درب های ساخته شده با سرب، مقدار قابل قبولی میباشد اما از پشم سنگ عملکردی کمی ضعیف تر دارد. استفاده از سرب باعث افزایش وزن درب های آکوستیک میشود اما در حین حال میتوان حجم درب های ساخته شده را تا حد زیادی کاهش داد. یکی از مهمترین ویژگی های سرب در روند صداگیری درب آکوستیک، وزن بالای آن است که همین امر سبب عایق بودن آن می شود. از درب های عایق شده با سرب در مکان هایی مانند سینما، استودیوی صدا و… استفاده می شود.

استفاده از فوم در صداگیری درب آکوستیک

می توان از فوم در عایق کردن درب های بدون هسته نیز استفاده کرد. این فوم ها معمولا از جنس پلی استایرن، پلی اورتان و فوم الاستومری هستند. اما به تنهایی خیلی تضمینی برای جلوگیری از صدا نیستند و بیشتر در تکمیل روش لمسه دوزی به کار روند. در این روش ابتدا یک ورق فوم با ضخامت مناسب روی درب نصب می کنند و این کار تا حدی از ورود صدا جلوگیری می کند.

استفاده از رنگ های عایق صدا برای صداگیری درب آکوستیک

یکی دیگر از راه های عایق سازی صدا، استفاده از یک لایه از رنگ های عایق در یک طرف یا دو طرف درب می باشد. این رنگ ها با ایجاد یک ضخامت روی درب، می توانند کمی از صداهای اضافی را جذب کرده و مانع از ورود و خروج اصوات شوند.

ورقه های ضخیم وینیل

یکی دیگر از راه های صداگیری درب آکوستیک، استفاده از ورقه های ضخیم وینیل است. اگرچه کارایی این ورقه ها به اندازه لسمه، یا سرب نیست اما استفاده از این ورق بسیار آسان است به طوری که تنها با استفاده از چسب یک لایه فوم وینیل را بر روی درب چسبانده و از ورود صدا به داخل فضای مورد نظر جلوگیری کنید. این ورقه ها در ضخامت های متفاوت قابل خریداری می باشند.

هدف از استفاده و کاربرد درب آکوستیک

درب آکوستیک یا درب های عایق صدا همانطور که از نام آن ها پیداست به منظور از بین بردن آلودگی صوتی بین فضای داخلی با فضای بیرون استفاده می شوند. درب های ضد صدا یا آکوستیک معمولا بیشتر در سالن های همایش، سینما، کنفرانس، اتاق جلسات، اتاق فرمان و استودیو ها مورد استفاده قرار می گیرد.

ساختار داخلی درب های آکوستیک بر اساس نیاز تعریف شده محیط، باید عایق صوتی مناسبی برای جلوگیری از ورود سرو صدا و امواج صوتی باشد. در برخی از محیط ‌ها نیز باید علاوه بر موارد فوق، سطح درب به عنوان  بازتابنده یا دیفیوزر عمل نماید و باعث بازپخش امواج به مسیرهای متفاوت گردد.

موارد و مکان های مورد استفاده درب های آکوستیک

• عایق صوتی درب آپارتمان؛
• سالن های کنفرانس؛
• درب های ورودی و خروجی سالن سینما؛
• اتاق های کارگاه ها؛
• اتاق های مدیریتی؛
• درب شرکت ها و دفاتر کار؛
• استودیو ها و اتاق های صدا؛
• درب توالت و سرویس بهداشتی.